Pas op: “Weapons of Mass Distraction”

Een paar weken geleden stuurde iemand me een linkje naar de film “Distracted by Everything” met Douglas Rushkoff (o.a. van Cyberia). Met de opmerking: “.. wellicht is dit iets voor jou?”. De film was inderdaad een eye-opener en tegelijkertijd een waarschuwing.

Mocht je geen tijd hebben om de film te bekijken (jammer, want de film is absoluut de moeite waard): het gaat over een fenomeen waar we in deze hypermaatschappij allemaal mee te maken hebben – afleiding. En dan met name technologische afleiding. Denk aan online games, sociale media, internet, e-mail en SMS.

Onderzoek aan MIT heeft – volgens de makers van de film – uitgewezen dat de slimste jongens en meisjes van de Verenigde Staten al multi-taskend niet slimmer waren per taak, dan een gemiddelde highschool student met een focus op die ene taak. Op zich niet zo vreemd: het menselijk brein is geen computer. Multi-tasking bij mensen komt er gewoon op neer dat je dezelfde tijd en aandacht moet verdelen over meer taken. Ofwel hoe meer afleiding, des te beroerder gaan we presteren.

Deze conclusie staat overigens in schril contrast met wat de MIT jongens en meisjes er zelf van vonden: zij waren van mening dat ze prima is staat zijn 1001 taken tegelijk uit te voeren en elke taak op hetzelfde hoge nivo. Hersenonderzoek wijst echter precies op het tegenovergestelde. Als intellectuelen zich zo laten afleiden en niet inzien dat ze per taak slechts gemiddeld presteren, worden we dan niet steeds dommer door al die afleidingen?

Johan Cruijff zei het al: “Elk nadeel heb z’n voordeel”. Want er is een lichtpuntje …

“Where Good Ideas Come From” door Steven Johnson geeft heel mooi weer dat de bron van veel van die afleidingen, de sociale media, ook een zegen brengen: innovatie wordt juist geholpen door een enorme toename in verbindingen tussen individuen. Ofwel innovatie is een proces wat ontstaat uit wat we zelf bedenken, wat anderen bedenken en wat we samen met anderen bedenken.

En juist in deze laatste vaststelling vind ik de grondslag voor mijn overtuiging dat de sociale media, ondanks al die afleidingen, ons steeds sneller zal voortstuwen. Daarbij niet langer steunend op de ‘great minds of some’ maar op de ‘collective minds of many’.